جراحی افتادگی رحم (جراحی TVHهیسترکتومی واژینال)

افتادگی رحم یک بیماری شایع است که با افزایش سن ممکن است اتفاق بیفتد. با گذشت زمان و با چند بار زایمان طبیعی، ماهیچه ها و رباط های اطراف رحم شما ضعیف می شوند. وقتی این ساختار حمایتی شروع به از کار افتادن می کند، رحم شما می تواند از موقعیت خود خارج شود. درمان افتادگی رحم شامل گزینه‌های جراحی افتادگی رحم و غیرجراحی بر اساس شدت افتادگی است. از دیگر بیماری های رحم می توان به چسبندگی رحم نیز اشاره کرد که در میان زنان یکی از بیماری های شایع است.

افتادگی رحم چیست؟

افتادگی رحم وضعیتی است که در آن عضلات و بافت های اطراف رحم شما ضعیف می شوند. این باعث می شود که رحم شما آویزان شود یا به داخل واژن شما بیفتد. این می تواند برای هر زنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر پس از یائسگی و در افرادی که بیش از یک زایمان طبیعی داشته اند، شایع است.

ماهیچه ها، رباط ها و بافت های لگن، عضلات کف لگن نامیده می شوند. این ماهیچه ها از رحم، راست روده، واژن، مثانه و سایر اندام های لگنی حمایت می کنند. افتادگی زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات کف لگن آسیب دیده یا ضعیف شده‌اند تا جایی که دیگر نتوانند حمایت کنند. این باعث می شود که اندام های لگن شما به داخل یا خارج از واژن شما بیفتد.

افتادگی رحم می تواند خفیف یا شدید باشد، بسته به اینکه عضلات پشتیبان رحم شما چقدر ضعیف شده اند. در یک افتادگی ناقص، رحم شما ممکن است به اندازه کافی لیز خورده باشد که بخشی از واژن شما باشد. این یک توده یا برآمدگی ایجاد می کند. در موارد شدیدتر، رحم شما می تواند به اندازه ای بلغزد که از واژن شما خارج شود. به این پرولاپس کامل می گویند.

افتادگی رحم در چه مراحلی قرار دارد؟

پزشک شما ممکن است از سیستمی برای طبقه بندی افتادگی رحم استفاده کند. مراحل افتادگی رحم عبارتند از:

مرحله اول: رحم شما به قسمت بالایی واژن می ریزد.

مرحله دوم: رحم شما به قسمت پایین واژن می افتد.

مرحله سوم: رحم شما از واژن بیرون زده است.

مرحله چهارم: تمام رحم شما خارج از واژن شما می لغزد.

چه کسانی دچار افتادگی رحم می شوند؟

افتادگی رحم بیشتر در افرادی اتفاق می افتد که:

یک یا چند زایمان طبیعی داشته باشید.

به یائسگی رسیده اند.

سابقه خانوادگی افتادگی رحم داشته باشید.

قبلاً جراحی های لگن داشته اند.

یائسگی زمانی اتفاق می‌افتد که تخمدان‌های شما تولید هورمون‌هایی را که دوره قاعدگی ماهانه شما را تنظیم می‌کنند متوقف می‌کنند. یکی از این هورمون ها استروژن است. این هورمون خاص به قوی نگه داشتن عضلات لگن شما کمک می کند. بدون آن، شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پرولاپس هستید.

افتادگی رحم چقدر جدی است؟

افتادگی رحم می تواند فعالیت های طبیعی را مختل کند و ناراحت کننده باشد. موارد بسیار خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند یا باعث ناراحتی شوند. با این حال، موارد شدید ممکن است ادرار کردن یا اجابت مزاج طبیعی را دشوار کند.

افتادگی رحم به طور معمول یک مشکل برای کیفیت زندگی است و پزشک شما زمانی آن را درمان می کند که علائم این بیماری شروع به تداخل با زندگی روزمره شما کند و ممکن است نیاز به جراحی افتادگی رحم داشته باشد.

افتادگی رحم چه حسی دارد؟

اگر یک مورد خفیف افتادگی رحم دارید، ممکن است علائم واضحی نداشته باشید. اما همانطور که رحم شما بیشتر از موقعیت خود می لغزد، می تواند به سایر اندام های لگنی مانند مثانه یا روده شما فشار وارد کند و علائمی مانند:

احساس سنگینی، پری یا فشار در لگن شما.

درد در لگن، شکم یا کمر.

درد هنگام رابطه جنسی (مقاربت).

بافت رحمی که از دهانه واژن شما به پایین می افتد.

در قرار دادن تامپون یا سایر اپلیکاتورها در واژن مشکل دارید.

یبوست.

مشکلات دفع ادرار، از جمله نشت ادرار (بی اختیاری)، نیاز به ادرار مکرر (تکرر ادرار) یا میل ناگهانی برای ادرار کردن (فوریت ادرار).

هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده اید یا راه می روید یا زمانی که سرفه و عطسه می کنید، علائم می تواند بدتر شود. در این موقعیت ها، جاذبه فشار مضاعفی بر عضلات لگن شما وارد می کند.

چه چیزی باعث افتادگی رحم می شود؟

رحم شما در داخل لگن توسط گروهی از ماهیچه ها و رباط ها (عضلات کف لگن) در جای خود نگه داشته می شود. وقتی این ساختارها ضعیف می شوند، نمی توانند رحم شما را در موقعیت خود نگه دارند و شروع به افتادگی می کند. عوامل متعددی می توانند در ضعیف شدن عضلات لگن نقش داشته باشند، از جمله:

از دست دادن تون عضلانی یا میزان سفتی عضله در حالت طبیعی بدن در نتیجه یائسگی.

بارداری.

زایمان واژینال، به خصوص اگر نوزادان زیادی یا نوزادان بزرگ داشته باشید.

چاقی.

سرفه یا زور زدن مزمن.

یبوست مزمن.

بارها و بارها بلند کردن سنگین.

چه شرایطی با افتادگی رحم همراه است؟

زمانی که عضلات اطراف آن بیش از حد ضعیف می شوند، سایر اندام ها در ناحیه لگن شما می توانند از موقعیت خود خارج شوند. برخی از انواع دیگر افتادگی اندام لگن، عبارتند از:

سیستوسل: زمانی که مثانه به داخل یا خارج از واژن می افتد.

رکتوسل: زمانی که رکتوم شما به داخل واژن یا خارج می شود.

انتروسل: زمانی که بخشی از روده کوچک شما به داخل واژن شما برآمده می شود.

افتادگی رحم چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما معاینه لگنی را برای تعیین اینکه آیا رحم شما از موقعیت طبیعی خود پایین آمده است یا خیر انجام می دهد.

در طول معاینه لگن، پزشک شما یک اسپکولوم (وسیله ای که به آن ها اجازه می دهد داخل واژن شما را ببینند) وارد می کند و واژن و رحم شما را بررسی می کند. پزشک شما هرگونه برآمدگی ناشی از افتادن رحم در کانال واژن را تشخیص می دهد.

 همچنین ممکن است از شما بخواهند که سرفه کنید، فشار بیاورید یا طوری رفتار کنید که انگار دارید ادرار خود را نگه می دارید. این می تواند به آن ها کمک کند تا متوجه شوند که عضلات شما چقدر ضعیف هستند.

چگونه می توان افتادگی رحم را رفع کرد؟

گزینه های جراحی و غیرجراحی برای درمان افتادگی رحم وجود دارد. پزشک شما مسیر درمانی شما را بر اساس شدت افتادگی، سلامت عمومی، سن و اینکه آیا در آینده فرزند می‌خواهید یا نه انتخاب می‌کند. درمان به طور کلی برای اکثر افراد موثر است. گزینه های درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

گزینه های غیر جراحی

ورزش: تمرینات ویژه ای که تمرینات کگل نامیده می شوند، می توانند به تقویت عضلات کف لگن کمک کنند. این ممکن است تنها درمان مورد نیاز در موارد خفیف افتادگی رحم باشد. برای انجام تمرینات کگل، ماهیچه های لگن خود را به گونه ای سفت کنید که انگار می خواهید ادرار را نگه دارید. ماهیچه ها را برای چند ثانیه سفت نگه دارید و سپس رها کنید. 10 بار تکرار کنید. می توانید این تمرینات را در هر مکان و در هر زمان (حداکثر چهار بار در روز) انجام دهید.

پساری واژن: پساری وسیله ای لاستیکی یا پلاستیکی به شکل دونات است که در اطراف یا زیر قسمت تحتانی رحم شما (دهانه رحم) قرار می گیرد. این دستگاه به نگه داشتن رحم و نگه داشتن آن در جای خود کمک می کند. پزشک شما پساری را که باید مرتباً تمیز شود و قبل از رابطه جنسی خارج شود، قرار داده و وارد می کند.

رژیم غذایی و سبک زندگی: تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی شما ممکن است در تسکین علائمی مانند یبوست مفید باشد. افزایش مصرف آب و فیبر ممکن است دفعات دفع مدفوع را کاهش دهد. حفظ وزن مناسب برای تیپ بدنی شما فشار کمتری بر عضلات لگن شما هنگام ایستادن یا راه رفتن وارد می کند.

گزینه های جراحی

جراحی افتادگی رحم به دو صورت زیر انجام می شود:

هیسترکتومی و ترمیم افتادگی رحم: افتادگی رحم ممکن است با برداشتن رحم در یک روش جراحی افتادگی رحم به نام هیسترکتومی درمان شود. این ممکن است از طریق یک برش ایجاد شده در واژن (هیسترکتومی واژینال) یا از طریق شکم شما (هیسترکتومی شکمی) انجام شود. هیسترکتومی یک جراحی بزرگ است و برداشتن رحم به این معنی است که دیگر امکان بارداری وجود ندارد.

ترمیم افتادگی بدون هیسترکتومی: این روش شامل بازگرداندن رحم به موقعیت طبیعی خود است. تعلیق رحم ممکن است با چسباندن مجدد رباط های لگنی به قسمت پایینی رحم برای نگه داشتن آن در جای خود انجام شود. بسته به تکنیکی که پزشک شما استفاده می کند، جراحی می تواند از طریق واژن یا از طریق شکم انجام شود.

اگر افتادگی رحم درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

بستگی به شدت پرولاپس(افتادگی رحم) دارد. در موارد خفیف که کیفیت زندگی شما تحت تاثیر قرار نمی گیرد، ممکن است پزشک شما درمان را توصیه نکند. افتادگی رحم می تواند سایر اندام ها در ناحیه لگن بدن شما (مانند مثانه و راست روده) را تحت تاثیر قرار دهد. پزشکان معمولاً زمانی که افتادگی رحم آزاردهنده می شود، این درمان را توصیه می کنند.

آیا می توانم افتادگی رحم خود را به عقب برگردانم؟

نه، شما نمی توانید رحم خود را به سمت بالا فشار دهید. فقط پزشک شما می تواند افتادگی رحم را درمان کند.