خونریزی بعد از یائسگی

به سال‌های قبل از یائسگی، دوره پیش از یائسگی یا پری منوپوز می‌گویند. در دوران پیش از یائسگی، سطح هورمون‌ها تغییر کرده، پریود ممکن است سنگین تر یا سبک تر از مقدار طبیعی باشد و یا ممکن است بیمار لکه بینی داشته باشد که این امری طبیعی است. اما اگر پریود خانمی بیش از حد معمول طول بکشد و یا خونریزی شدید داشته باشد، باید به پزشک مراجعه نماید. در صورت خونریزی پس از رابطه جنسی یا خونریزی بیش از 3 هفته، بیمار حتما باید بررسی گردد.

روال و ساختار قاعدگی در زمان باروری بانوان گاهی بسیار عجیب است. سطح درونی رحم با یکسری سلول‌های پوشش دهنده ساخته شده است که به آن آندومتر رحم گفته می‌شود. سلول های پوشش دهنده رحم در هر دوره تخمدانی موجب شروع شدن قاعدگی می‌گردد.

رشد و گسترش این سلول‌ها از هورمون‌های استروژن متاثر است به اینصورت که با کاهش یافتن آن در زمان یائسگی، اندومتر کمتر در بدن تولید می‌شود و موجب قطع خونریزی بدن می‌شود. از جمله مهم‌ترین نشانه‌های یائسگی، نداشتن خونریزی برای مدت یکسال تمام است. بعد از گذشت یکسال اگر خونریزی ادامه یابد غیرطبیعی است و باید حتما مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد.

بیشتر بخوانید: روش های پیشگیری از عفونت واژن

درک این نکته مهم است که خونریزی بعد از یائسگی طبیعی نیست و باید با پزشک مشورت شود. یائسگی به زمانی در زندگی زن گفته می شود که 12 ماه متوالی قاعدگی نداشته باشد. پس از یائسگی، بدن تولید هورمون های استروژن و پروژسترون را متوقف می کند که می تواند علائم مختلفی را ایجاد کند. خونریزی بعد از یائسگی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عدم تعادل هورمونی، فیبروم رحم، پولیپ آندومتر یا سرطان باشد.

مهم است که هر گونه خونریزی پس از یائسگی را با پزشک در میان بگذارید تا علت آن مشخص شود و هرگونه شرایط پزشکی جدی رد شود. درمان خونریزی پس از یائسگی به علت اصلی بستگی دارد و ممکن است شامل درمان جایگزینی هورمونی، جراحی یا دارو باشد. لازم به یادآوری است که خونریزی پس از یائسگی طبیعی نیست و باید با پزشک مشورت شود.

علل خونریزی پس از یائسگی

خونریزی بعد از قاعدگی می تواند از لکه بینی تا داشتن خونریزی زیاد اتفاق بیافتد و در هر دو صورت باید بررسی گردد. علت خونریزی بعد از یائسگی می تواند به دلائل زیادی از جمله پولیپ رحم، خشکی واژن، فیبروم رحمی و عفونت واژنی باشد و حتی ممکن است بدلیل بیماری‌های مزمنی همچون سرطان رحم یا سرویکس دهانه رحم اتفاق بیافتد. گاهی هم ممکن است به دلیل استفاده از کرم ها و داروهای استروژن در خانم های یائسه ممکن است آندومتر رحم افزایش پیدا کرده و باعث خونریزی رحمی شود. در این موارد شخص دچار لکه بینی و یا خونریزی بعد از رابطه جنسی می‌شود.

خونریزی پس از یائسگی یک علامت شایع است که می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. شایع ترین علت عدم تعادل هورمونی است که می تواند در اثر شرایط مختلفی مانند فیبروم رحم، پولیپ آندومتر یا سرطان آندومتر ایجاد شود. سایر علل خونریزی پس از یائسگی می تواند شامل بیماری التهابی لگن، کیست تخمدان و برخی داروها باشد. توجه به این نکته ضروری است که خونریزی پس از یائسگی نیز می تواند ناشی از شرایط خوش خیم مانند آتروفی واژن یا عدم تعادل هورمونی به دلیل روند طبیعی پیری باشد.

در هر صورت، اگر خونریزی پس از یائسگی را تجربه کردید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، زیرا می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای جدی تر باشد. پزشک شما قادر خواهد بود علائم شما را ارزیابی کرده و علت خونریزی پس از یائسگی شما را تعیین کند. بسته به علت، آنها ممکن است تغییرات سبک زندگی، داروها یا جراحی را برای رفع مشکل توصیه کنند.

 تشخیص خونریزی در زنان یائسه

تشخیص این نوع خونریزی‌ها در دوران یائسگی خیلی اهمیت دارد و ممکن است بسیاری از بانوان یائسه بدلیل نداشتن آگاهی  نسبت به داشتن خونریزی در این دوران و یا بخاطر داشتن خجالت، این مسئله را با هیچکس  حتی متخصص زنان خود در میان  نگذارند. اما به دلیل آنکه خطر بدخیمی رحم در هر زمانی حتی دوران یائسگی و با افزایش سن بیشتر می‌شود لازم است این مشکل با هر شدتی بررسی و تشخیص داده شود.

زنان یائسه ممکن است مشکلات سلامتی مختلفی از جمله خونریزی را تجربه کنند. خونریزی در زنان یائسه می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد، بنابراین مهم است که علت آن را در اسرع وقت تشخیص دهیم. برای تشخیص خونریزی در زنان یائسه، پزشک معمولا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و یک سابقه پزشکی می گیرد. همچنین ممکن است برای بررسی کم خونی، اختلالات تیروئید و سایر شرایطی که می توانند باعث خونریزی شوند، آزمایش خون تجویز شود.

آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن ممکن است برای بررسی تومورها یا سایر ناهنجاری ها در رحم یا تخمدان ها تجویز شود. در برخی موارد، بیوپسی ممکن است برای بررسی سرطان یا سایر بیماری ها انجام شود. درمان خونریزی پس از یائسگی به علت اصلی آن بستگی دارد. هورمون درمانی ممکن است برای درمان عدم تعادل هورمونی تجویز شود، در حالی که ممکن است جراحی برای برداشتن تومورها یا سایر رشدها مورد نیاز باشد. برای زنان یائسه مهم است که هرگونه خونریزی را با پزشک خود در میان بگذارند تا تشخیص دقیق داده شود و درمان مناسب شروع شود.

تشخیص علت خونریزی

به منظور تشخیص علت خونریزی متخصص زنان و زایمان ابتدا یک سونوگرافی واژینال برای بیمارانجام می‌دهد. انجام دادن این آزمایش واژنی به بررسی ضخامت آندومتر کمک می‌کند، به همین دلیل انجام آن بسیار اهمیت دارد.

انواع نمونه برداری از رحم

برداشتن نمونه از رحم به دو شیوه انجام می‌شود:

نمونه برداری سرپایی یا پایپل

این نوع نمونه برداری از اندومتر سرپایی و در کلینیک یا مطب پزشک به وسیله یک کاتتر ظریف به نام پایپل، بدون درد و با هزینه پایین انجام می‌شود. این نمونه برداری اگر به شکل درست و از تمامی نقاط آندومتر گرفته شود، از لحاظ داشتن دقت و کارایی مانند کورتاژ تشخیصی عمل خواهد کرد. این نوع نمونه برداری برای کسانی که شرایط انجام کورتاژ تشخیصی و رفتن به اتاق عمل و بیهوشی را ندارند بسیار مناسب است و به صورت سرپایی انجام خواهد گرفت.

کورتاژ تشخیصی

این روش با بیهوشی و در اتاق عمل انجام می‌گیرد و پس از نمونه گیری برای پاتولوژی فرستاده خواهد شد. اگر این روش با هیستروسکوپی انجام گیرد یقینا دقت تشخیص بسیاربالا می رود. زیرا پزشک جراح حفره رحم را بوسیله یک دوربین مشاهده خواهد کرد و یکسری ضایعاتی که ممکن است در سونوگرافی دیده نشده باشند با کمک هیستروسکوپی خواهد دید و می‌تواند یک نمونه برداری کامل را از رحم بیمار انجام بدهد.

بهترین روش های درمان خونریزی پس از یائسگی

خونریزی پس از یائسگی می تواند دلیلی برای نگرانی باشد، زیرا می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای جدی باشد. خوشبختانه، درمان های مختلفی برای کمک به مدیریت علائم و کاهش خطر عوارض وجود دارد. درمان جایگزینی هورمون (HRT) یکی از رایج ترین درمان ها برای خونریزی پس از یائسگی است. HRT شامل مصرف هورمون هایی برای جایگزینی هورمون هایی است که بدن دیگر تولید نمی کند. این می تواند به کاهش میزان خونریزی و کاهش خطر سایر مشکلات سلامت مرتبط با یائسگی کمک کند.

سایر درمان ها شامل داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و عوامل آنتی فیبرینولیتیک است که می تواند به کاهش میزان خونریزی کمک کند. جراحی همچنین ممکن است گزینه ای برای موارد شدیدتر خونریزی پس از یائسگی باشد. در برخی موارد، هیسترکتومی ممکن است برای برداشتن رحم و توقف خونریزی توصیه شود. در حالی که این درمان ها می توانند موثر باشند، مهم است که قبل از تصمیم گیری با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای هر گزینه صحبت کنید. با درمان مناسب می توان خونریزی پس از یائسگی را مدیریت کرد و خطر عوارض را کاهش داد.

به منظور درمان این مشکل باید ابتدا دلیل آن بصورت واضح و دقیق مشخص شود. سپس با مراجعه به پزشک متخصص جراح از او مشاوره گرفته و درمان قطعی و موثر را انجام دهید. توصیه ما به شما این است که اگر در دوران یائسگی هستید و کوچکترین خونریزی یا لکه بینی را دارید حتما به پزشک متخصص زنان خود مراجعه کنید.

درمان این خونریزی‌ها پس از دوران یائسگی با توجه به دلیل آن متفاوت خواهد بود و شامل موارد زیر است:

استروژن تراپی

هورمون استروژن به منظور درمان آتروفی واژن و یا آندومتر استفاده می‌شود. استروژن برای یکی از موارد زیر ممکن است تجویز شود:

1. مصرف  قرص استروژن خوراکی
2. کرم واژینال استروژن
3. حلقه واژینال که پزشک متخصص زنان آن را در بدن بیمار قرار می‌دهد. این حلقه در مدت سه ماه، مقداری معین از استروژن را آزاد می‌کند.
4. استفاده از قرص واژینال که با اپلیکاتور داخل واژن قرار داده می‌شود. این قرص ممکن است به صورت روزانه و چندبار در هفته تجویز گردد.

پروژستین تراپی

این شیوه برای درمان هایپرپلازی آندومتر استفاده می‌شود. این درمان ممکن است به شکل کرم واژینال، قرص یا IUD توسط پزشک تجویز گردد.

هیستروسکوپی

به کمک هیستروسکوپی می‌توان پولیپ رحمی را درمان کرد. همچنین از این روش درمانی برای برطرف کردن مشکلی مانند ضخیم شدن بخش‌هایی از رحم که ناشی از هایپرپلازی آندومتر هستند هم استفاده کرد. در زمان انجام این شیوه یک وسیله به خصوص به نام هیستروسکوپ وارد واژن می‌شود و ابزارهایی کوچک که مخصوص جراحی هستند را در درون رحم می‌گذارد.

 کورتاژ یا D&C

ابتدا دهانه رحم با ابزاری به خصوص باز می‌شود و سپس پولیپ‌ها برداشته شده و یا اینکه بخش داخلی رحم که به علت هایپرپلازی آندومتر، ضخامت آن زیاد شده است تراشیده می‌گردد.

هیسترکتومی

در این روش تمام و یا بخشی از رحم از درون بدن برداشته می‌شود. این روش برای درمان سرطان آندومتر یا سرطان دهانه رحم به کار می‌رود. در موارد خاص هم ممکن است تخمدان ها، لوله‌های فالوپ و حتی غدد لنفاوی نیز برداشته شود.

 رادیوتراپی، شیمی درمانی و هورمون تراپی

در برخی موارد بعد از عمل جراحی برای درمان سرطان از شیوه‌هایی مانند رادیوتراپی، هورمون تراپی یا شیمی درمانی استفاده می‌گردد. پزشک با توجه به تشخیص خود و نوع سرطان یکی از موارد ذکر شده را بکار می‌برد.

داروها

پزشک متخصص زنان امکان دارد از داروهایی مثل آنتی بیوتیک برای درمان بیماری‌های مقاربتی استفاده کرده و همچنین از یکسری داروها برای معالجه عفونت رحمی یا عفونت دهانه رحم استفاده کند.