چسبندگی رحم یا سندروم آشرمن یک بیماری نادر است که در آن بافت اسکار در داخل رحم یا دهانه آن ایجاد و منجر به کوچک شدن اندازه رحم می‌شود. این وضعیت باعث درد لگن و خونریزی غیرطبیعی رحم شده و مشکلات باروری را برای فرد ایجاد می‌کند. تشخیص اینکه چند نفر از بانوان به این مشکل مبتلا هستند دشوار است، زیرا ممکن است بعضی از افراد هیچ علائمی نداشته باشند. با این حال، این سندروم قابل درمان است.
چه افرادی به چسبندگی رحم مبتلا می‌شوند؟
این بیماری اکتسابی است و ژنتیکی نمی‌باشد. جراحی، درمان‌هایی که برای سرطان انجام می‌دهید و عفونتها باعث ایجاد چسبندگی رحم می‌شوند. اما خطر ابتلا به سندروم آشرمن با موارد زیر افزایش می‌یابد:
- جراحی کردن رحم به هر علت
- اتساع و کورتاژ یا جراحی سزارین
- داشتن سابقه عفونت لگنی
چسبندگی رحم چه علائمی دارد؟
هر فرد مبتلا به چسبندگی رحم، علائم مختلفی را تجربه می‌کند، از جمله:
- داشتن قاعدگی بسیار سبک یا به اصطلاح هیپومنوره
- نداشتن پریود (آمنوره) یا خونریزی غیرطبیعی رحمی
- احساس گرفتگی شدید یا درد لگن
- سقط جنین یا ناباروری
در بعضی از موارد ممکن است خیلی از علائم سندروم آشرمن را نداشته باشید یا چرخه قاعدگی شما طبیعی باشد. اما اگر هرگونه دردی در لگن خود احساس کردید یا پریودهای غیرعادی داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
علت بوجود آمدن چسبندگی رحم چیست؟
علل سندروم آشرمن یا چسبندگی رحم می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:
- هیستروسکوپی: در این جراحی پزشک دوربین را در رحم شما قرار می‌دهد و سپس فیبروم‌ها را با استفاده از یک ابزار الکتریکی قطع و خارج می‌کند.
- اتساع و کورتاژ: یک نوع عمل جراحی است که برای باز کردن دهانه رحم و سپس برداشتن بافت از رحم استفاده می‌شود. این بافت می‌تواند پوشش داخلی رحم یا بافت ناشی از سقط جنین باشد. که این معمولا باعث اسکار نمی‌شود مگر اینکه عفونت زمینه‌ای داشته باشید.
- سزارین: در برخی از موارد سزارین می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار شود مخصوصا در قسمت بخیه‌ها و اگر در طول عمل عفونت داشته باشید. در غیر اینصورت خیلی کم پیش می‌آید که سزارین باعث سندروم آشرمن شود.
- عفونتها: عفونت به تنهایی باعث سندروم آشرمن نمی‌شود مگر در حین جراحی رحم، کورتاژ یا سزارین دچار عفونت شوید. دو نمونه از عفونت‌هایی که منجر به چسبندگی رحم می‌شوند، سرویسیت و بیماری التهابی لگن است.
- پرتو درمانی: در شرایطی که برای سرطان دهانه رحم از پرتو درمانی استفاده شود، این عمل باعث ایجاد بافت اسکار و در نهایت منجر به چسبندگی رحم می‌شود.
آیا استفاده از IUD می‌تواند باعث ایجاد چسبندگی رحم شود؟
آی یو دی (IUD) وسیله‌ای برای کنترل بارداری طولانی مدت است که در رحم قرار می‌گیرد. پس از قرار گرفتن این دستگاه، همیشه خطر عفونت و ایجاد بافت اسکار وجود دارد. با این حال به طور کامل ثابت نشده است که استفاده از IUD باعث ایجاد سندروم آشرمن می‌شود.
چسبندگی رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟
چسبندگی رحم زمانی تشخیص داده می‌شود که بیمار با علائمی نظیر درد لگن، پریود نشدن، خونریزی غیرطبیعی به پزشک مراجعه کند. بنابراین هرگونه سابقه در زمینه جراحی، عفونت، کورتاژ و … را به اطلاع پزشک خود برسانید. پزشک بعد از معاینه فیزیکی برای تشخیص بافت اسکار داخل رحم یک سونو هیستوگرام انجام می‌دهد.
برای سونو هیستوگرام، پزشک مقدار کمی محلول نمکی را از طریق یک کانتر کوچک در داخل حفره رحم تزریق، و سپس از سونوگرافی ترانس واژینال استفاده می‌کند.
برای تشخیص چسبندگی رحم از چه تست‌های تصویربرداری استفاده می‌شود؟
- اولتراسوند: در این نوع تست تصویربرداری از امواج صوت که نفوذ عمیقی در بافت‌های نرم دارد، برای ایجاد تصویر از اندام‌های داخلی شما استفاده می‌شود.
- هیستروسکوپی: در این روش یک ابزار نازک که در انتهای آن دوربین قراردارد، وارد واژن شما می‌شود و از طریق دهانه رحم به سمت بالا و دااخل رحم شما حرکت می‌کند. این کار باعث می‌شود که دکتر نگاه دقیقی به داخل رحم شما داشته باشد.
- سونوگرافی سالین انفوزیون: در این تصویربرداری از اولتراسوند به همراه سالین (محلول نمک و آب) برای ایجاد تصویر واضحی از داخل رحم استفاده می‌کند. این مایع رحم را منبسط کرده تا پزشک بتواند جزییات دقیق و نقایص حفره رحم را ببیند.
درمان چسبندگی رحم
امروزه پزشکان از هیسترسکوپ برای از بین بردن چسبندگی رحم استفاده می‌کنند. در این روش بافت اسکار با دقت زیادی برداشته می‌شود.
باید گفت در واقع روش هایی که برای تشخیص چسبندگی رحم به کار می روند، به عنوان شیوه های درمانی نیز کاربرد دارند. به طور معمول شیوه ای که برای درمان چسبندگی رحم به کار می رود، روش هیستروسکوپی است که خودش در کنار دیگر روش ها می تواند به نتایج مناسبی دست یابد.
با استفاده از لاپاراسکوپی یا سونوگرافی در زمان انجام هیستروسکوپی، پزشک می تواند گستره دید خود را افزایش داده و باعث جلوگیری از سوراخ شدن رحم در حین درمان گردد.
در برخی موارد هم که چسبندگی رحم وخیم می شود به خصوص در بیمارانی که احتمال بروز دوباره بیماری وجود دارد. از جمله داروهایی که ممکن است پزشک مورد استفاده قرار دهد، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند، همچنین ممکن است با توجه به تشخیص پزشک از یک سوند پلاستیکی به منظور محافظت از دیواره های رحم در بدن بیمار قرار گیرد که به فرآیند بهبودی او سرعت بیشتری ببخشد. برای اطمینان از چسبندگی مجدد، معمولا از روش‌های زیر هم استفاده می‌کنند:
- هورمون تراپی (استروژن)
- گذاشتن بالن رحمی
- تجویز داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
آیا بعد از درمان چسبندگی رحم می‌توان باردار شد؟
باردار شدن بعد از درمان چسبندگی رحم بستگی به میزان درجه چسبندگی دارد. در صورت داشتن چسبندگی درجه خفیف و متوسط، احتمال بارداری بسیار زیاد است. در صورتی که چسبندگی شدید داخل رحمی داشته باشید، موفقیت در بارداری نهایت 40 درصد است.
0 دیدگاه