واژینیسموس چیست و چگونه درمان می‌شود؟

واژینیسموس به معنای انقباض غیرارادی و بی قراری عضلات ناحیه واژینال است. در این وضعیت، عضلات واژن به صورت ناخواسته و بدون کنترل انقباض عضلات خود را تشدید میکنند و منجر به ناراحتی در حین رابطه جنسی می‌شوند. واژینیسموس ممکن است ناشی از عوامل عاطفی، روانشناختی یا فیزیکی مانند ترس، نگرانی، تروماهای قبلی، التهابات واژینال و یا تحریک نشدن باشد.

این مشکل ممکن است برای زنانی که قصد برقراری رابطه جنسی یا انجام آزمایشات پزشکی در ناحیه تناسلی دارند، مشکل ساز و دردناک باشد. درمان واژینیسموس ممکن است شامل روش های روان درمانی، تجویز داروهای ضد اضطراب، تمرینات کششی باشد.

علائم بیماری واژینیسموس چیست؟

علائم بیماری واژینیسموس شامل موارد زیر می‌شود:

بوی نامطبوع	یکی از اصلی‌ترین علائم واژینیسموس بوی نامطبوع و ناخوشایندی است که از منطقه آلت تناسلی زنانه بدست می‌دهد. این بو ممکن است شدید باشد و حتی در اثر عبور از لباس زیر نیز بوی ناخوشی بر جا می‌گذارد.
تغییر در رنگ و ساختار مایعات واژن	در واژینیسموس، مایع داخل واژن ممکن است تغییر رنگ و ساختار پیدا کرده باشد و ظاهری حالت لخته داشته باشد.
خارش و سوزش در منطقه مورد نظر	عوارض دیگری که به همراه بوی نامطبوع در واژینیسموس دیده می‌شود، خارش و سوزش در مناطق راه ورودی واژن و خود واژن است. این علائم می‌توانند باعث عدم تحمل و ناراحتی زنان شوند.
التهاب و قرمزی	واژینیسموس می‌تواند منجر به التهاب و قرمزی منطقه آلت تناسلی زنانه شود که باعث ایجاد تورم و درد نیز می‌شود.
بی‌حالی و خستگی	در برخی از موارد، افراد مبتلا به واژینیسموس احساس خستگی و بی‌حالی می‌کنند که در صورت تداوی بیماری بهبود خواهد یافت.

در صورت تجربه هر یک از این علائم، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب برای شما تعیین شود.

علل بروز بیماری واژینیسموس چیست؟

بیماری واژینیسموس یا همچنین شناخته شده به عنوان عدم توانایی راحتی عضلات واژن در زنان است. علل بروز این بیماری عبارتند از:

1. عوامل عضلانی: پروسس فیزیولوژیک اضطراب، تنشهای عصبی یا فشار ناشی از موقعیت های سخت در زندگی ممکن است باعث ایجاد تنگی و عدم توانایی در کنترل عضلات واژن شود.
2. عوامل هورمونی: پایین بودن هورمون استروژن در زنان ممکن است باعث خشکی واژن شده و به عدم توانایی در کنترل عضلات واژن و در نتیجه واژینیسموس بیانجامد.
3. عوامل تربیتی: برخی از زنان ممکن است به دلیل ترس یا ناامیدی از داشتن لذت روابط جنسی عضلات واژن را به طور نادرست تنگ کنند.
4. عوامل جسمی: عواملی مانند عفونت های واژنی، عوارض جراحی در منطقه تناسلی، تنگی در اجزای تناسلی و فیزیولوژیک و غیره می توانند باعث بروز واژینیسموس شوند.
5. عوامل عاطفی و روابطی: روابط نامناسب بین زن و شریک جنسی، نارضایتی جنسی و عدم آگاهی در مورد خود می توانند عامل بروز واژینیسموس باشند.

معمولاً برای تشخیص و درمان واژینیسموس، مشاوره یا درمانگری که تخصص در ترکیبی از رویکردهای روانشناسی و فیزیکی دارد، بهترین راه حل است.

✔بیشتر بخوانید: روش های پیشگیری از عفونت واژن

انواع واژینیسموس

انواع واژینیسموس شامل موارد زیر است:

1. واژینیسموس عروقی (Vascular vaginismus): در این نوع واژینیسموس، بروز انقباض عضلات کلیه عروق بینی و ایجاد بحران راه عبور خون از فرج و منجر به کاهش تهویه فقرات زودرس و لیپیدهای داخل فرج می‌شود. عوامل مربوط به این نوع واژینیسموس عبارتند از شرایطی مانند سوء جذب لیپیدهای نرم‌کننده، عدم تهویه خوب عروق بینی و آلودگی فرج.
2. واژینیسموس اسپاسمودیک (Spasmodic vaginismus): در این نوع واژینیسموس، عضلات به طور ناخواسته و به شدت انقباض می‌کنند. این نوع واژینیسموس ممکن است نتیجه عوامل روانی مانند استرس، اضطراب، ترس از درد و تجربه‌های نامطلوب قبلی باشد.
3. واژینیسموس ناشی از عوامل فیزیکی (Physical vaginismus): در این نوع واژینیسموس، دلایل فیزیکی مانند عدم انعطاف پذیری عضلات، التهابات فرج، ترشحات آلوده و ضربه‌های فیزیکی می‌توانند منجر به انقباض عضلات فرج و واژینیسموس شوند.
4. واژینیسموس اولیه (Primary vaginismus): این نوع واژینیسموس در افرادی رخ می‌دهد که هیچ تجربه جنسی قبلی نداشته‌اند. علت این نوع واژینیسموس هنوز مشخص نیست، اما می‌تواند به عوامل ژنتیکی، عوامل فیزیکی یا عوامل روانی برگردد.
5. واژینیسموس ثانویه (Secondary vaginismus): در این نوع واژینیسموس، افرادی که قبلاً تجربه رابطه را داشته اند اکنون نیز با مشکلاتی مانند درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی مواجه می‌شوند. عواملی مانند عفونت، درمان‌های گذشته، تروما و تغییرات هورمونی می‌توانند به این نوع واژینیسموس منجر شوند.

مهم است بدانید که درمان واژینیسموس ممکن است شامل روش‌های روانشناختی، فیزیکی و دارویی باشد. همچنین، معالجه با متخصصین می‌تواند در تشخیص و مدیریت این موضوع کمک شایانی نمایند.

نحوه تشخیص واژینیسموس

اگر موردی شکی مبنی بر واژینیسموس (Vaginismus) دارید، بهترین راه برای تشخیص این بیماری مراجعه به پزشک جنسی یا بهترین متخصص زنان و زایمان است. زیرا واژینیسموس می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله فیزیکی، عاطفی و روانی رخ دهد.

پزشک در ابتدا برای مشاهده و بررسی وضعیت جسمی شما، شاید یک آزمایش بالینی انجام دهد. در این آزمایش، پزشک ممکن است با استفاده از ابزارهای خاص، واژن شما را بررسی کند و وجود هر گونه عارضه یا پیچیدگی را مورد بررسی قرار دهد.

بهمچنین، پزشک ممکن است برای اطمینان بیشتر، نیاز به انجام آزمایشهای تشخیصی دیگر داشته باشد. در برخی موارد، اجرای آزمایشهای مواجهه ترس، آزمایشهای عاطفی و روانشناسی، و یا آزمایشهای خون و ادرار می‌تواند مورد نیاز باشد تا علت واژینیسموس را تشخیص دهد.

پس از تشخیص نوع و میزان واژینیسموس، پزشک ممکن است برنامه‌ای درمانی خاص برای شما تعیین کند. برنامه آن ممکن است شامل ترکیبی از روش‌های مختلف اعم از پزشکی، روانشناسی، فیزیوتراپی و مشاوره باشد.

عوارض واژینیسموس در صورت عدم درمان

عوارض واژینیسموس در صورت عدم درمان ممکن است شامل مشکلات زیر باشد:

1. درد و عدم راحتی در ناحیه تناسلی: واژینیسموس می‌تواند باعث درد و عدم راحتی در ناحیه تناسلی شود که می‌تواند زندگی روزمره و روابط جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.
2. ناتوانی جنسی: اندازه و طول واژن ممکن است به علت واژینیسموس کوتاه شده و موجب آسیب به زوجین شود. این می‌تواند منجر به ناتوانی جنسی شود و رضایت جنسی را کاهش دهد.
3. مشکلات روانی: عدم قابلیت برقراری رابطه جنسی و ناتوانی جنسی ممکن است باعث ایجاد مشکلات روانی مانند استرس، افسردگی و نگرانی شود.
4. تحت درمان قرار نگرفتن عفونت‌های تناسلی: اگر واژینیسموس به علت عدم درمان به‌طور کامل تشخیص و درمان نشود، عفونت‌های تناسلی ممکن است تشکیل شود و تشدید شود.

بهتر است در صورت تشخیص واژینیسموس، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص درست را بگذارد و درمان مناسب را تجویز کند.

راه های درمان واژینیسموس

واژینیسموس یا تنگ شدن اندام تناسلی زنانه به علت تنش عضلانی سفت و تنک شدن عضلات محیط واژن و غشای تناسلی است. برخی از راه‌های درمان واژینیسموس عبارتند از:

1. مشاوره روانی: برخورد با تنش‌های روانی و اضطراب می‌تواند کمک کند. مشاوره روانی به همراه تمرینات تنفس عمیق و تمرکز ذهن می‌تواند به کاهش تنش عضلانی کمک کند.
2. تمرینات کشش واژن: تمرینات کشش واژن می‌توانند استفاده روزمره از اشیاء به طور تدریجی و راحت درون واژن را افزایش داده و عضلات واژن را شستشو دهند.
3. درمان دارویی: برخی از داروها مانند آنتی‌دپرسانت‌ها ممکن است در کنترل درد و تسکین علائم مفید باشند.
4. فیزیوتراپی: فیزیوتراپی، مانند استفاده از بیوفیدبک، ماساژ و تحریک الکتریکی می‌تواند در رفع واژینیسموس موثر باشد.

حتما قبل از هرگونه درمان، مشورت با یک پزشک یا متخصص زنانه در مورد وضعیت شما و روش‌های مناسب است.